భారత స్వాతంత్ర్యపర్వదినం

కం:-
మాతల్లి! భూమి భారతి
చేతన మహనీయ ధాత్రి! చేతున్ జయతుల్;
స్వాతంత్ర్యపర్వదినమున
భూతలి నలుదిక్కులలర భూయిష్ఠముగన్!

కం:-
దేశము భాషామతము
ద్దేశములున్ వేరువేరు తీరులనంచూ,
ఆశీవిషముకు వలెనా
వేశాగ్రణిగ మనుట, తగు మేలా మనకున్?

మత్తకోకిల:-
భారతీ! భరతాది దివ్యుల భవ్యసీమవు నీవుగా!
వారణాసి, గయప్రయాగల వాసిగాంచిన భూమివై,
మారణాయుధ ఘాతముల్, మరి మాయజేసెడి నేతలన్
ఓరిమిన్ భరియింపజాలున? నోడగొట్టుమ వారలన్!

శివునిపై "శ్రీ" చక్ర బంధ తేటగీతము

తే:-
శిశిర రాజుకు శ్రీకంఠి చేవ; దేని
నిబిడు నాముఖశ్రీ? ఫాలనీలికాంతి
యమళులందున శ్రీలు; మాయా స్వభావ!
శివుని ఛాయన నిర్భీతి జీవరాశి.

భా:-
శివుడంటే జటాజూటాలతో భీతిగొలిపేలా ఉంటాడని, స్మశానంలో నర్తిస్తాడని విని భయపడనవసరంలేదు. చంద్రునకు ఆయనే కదా ఆధారం. నీలి కలువలలో ఆయన మూడవనేత్రాన్ని కలిగి ఉండే ఫాలము యెక్క కాంతే కదా ప్రతిబింబిస్తుంది. వీటిని చూసి మనం ఆనందించటంలేదా? మాయతో కూడిన స్వభావం కలవాడు కనుకనే మనకు అలా అనిపిస్తుంది. అసలు చెప్పాలంటే ఆయన రక్షలో సృష్టి యెంతో సురక్షితం.

సరదాగా కొన్ని పద్యాలు - మా బంగారం

ఈ వారం-వచ్చే వారం, పని-ప్రయాణాలవల్ల గట్టి ప్రయత్నాలు కుదరకపోవచ్చనిపించి, సరదాగా, సరళంగా ఉండే కొన్ని పద్యాలు వ్రాయదల్చుకున్నాను.

కం:-
అవనిజకు ఆరుపళ్ళను
వివరము సవరింపబడెను, విందురు వార్తన్:
నవనవలాడుచు ముందుకు
యెవరడ్డమునాకనంచు యేడవదొచ్చెన్.

మా బంగారానికి ఇప్పుడు ఏడు పళ్ళు, యేడాది వయసు.

ఆ:-
తిప్పుకుంటునడచు, తిరమెన్నడెరుగదు,
తప్పటడుగులేయు గొప్పగాను!
చెప్పనలవికాదు చిన్నారిపొన్నారి
చేతలన్ను, చిత్ర రీతులన్ను.

ఆ:-
భాషనేర్చెనండి బంగారమీమధ్య,
నిముషనిముషమునకు నేదొజెప్పు.
అర్ధమవ్వకున్న ఆగ్రహించదులెండి,
మరల మరల జెప్పు నెరవుగాను.

రాను పోను వెయ్యిమైళ్ళకు పైగా ప్రయాణం చేసి, మా బుజ్జికన్నని చూసి, ఆశీర్వదించి యిప్పుడే వెనకొచ్చాం. మాకు తను పంచియిచ్చిన ఆనందానికి కనీసం యింకా ఒక డజను పద్యాలైనా బాకీ ఉన్నాను. త్వరలోనే వ్రాస్తాను. పైనున్న పద్యాలు వాళ్ళమ్మ చెప్పినవి నా మాటల్లో చెప్పాను. క్రిందివి మేము మా అవనిజను చూసి వచ్చిన తర్వాత వ్రాసినవి.


ఆ:-
నిదురలేవగానె వెదకులాడును, తల్లి
జాడగనినయంతె జాతరగును.
అవనియందమంత అవనిజ ముఖమౌను,
ఆక్షణమ్ము మాకు అమరమగును.

ఆ:-
అమ్మచంకనెక్కి యబ్బురమ్ముగొలుపు
అరుణకాంతితేజ మవనిజండి!
కలికి సిరుల మూట! కమలాసనునిచేత
రంగరింపబడిన రంగవల్లి!


ఆ:-
పక్కనున్నపిన్ని ప్రక్కజూచిన చిన్ని,
ఒక్కనవ్వు రువ్వి ఒడికి యెగసె.
పిన్ని,బిడ్డ నొకరి ప్రేమలో నొకరైరి,
మురిపములబడి తలమునకలైరి.

(బంగారం)కం:-
పిన్నీ! పరమానందము,
నిన్ను గనిన నాకగు గద! నీకూ నగుగా!
యెన్నో జన్మల బంధము
లెన్నగ నీసాటివారు యెవ్వరు నాకున్?

(పిన్ని)కం:-
కన్నా! నా కంటి వెలుగ!
యెన్నగ నాకెవ్వరగునె, యెదలోతులలో
మిన్నగ నీకన్న? గలవె
చిన్నారిని మించు సిరులు సృష్టిన వెదుకన్?

(ఇంతలో నన్ను చూసిన బంగారం)కం:-
బాబాయ్! వచ్చేసావా!
యీ బుజ్జిది నిన్ను చూసి యెన్నాళ్ళయెనో!
నా బెంగ తీర భుజముల
నీ బంగారాన్ని యెత్త, నిను మురిపింతున్!


అంటూ రెండు చేతులూ చాపి నావైపు పరుగులందుకుంది.

చ"తురంగ"బంధ కందం

ఓ వరసిద్ధి వినాయకా!
కం:-
అనుపమ గుణనిధివని యల
రిన నిను, దొర! గని, సుగుణచరిత! మురియు మదిన్,
గని నిను నిరతము, యిలను, క
లను, నను గనగ కలిగె ఘనలతిక కవితగన్.

భా:-
సాటిలేనటువంటి గుణాలకు నిలయముగా శోభిల్లే ఓ వినాయకా! చక్కని చరిత కలవాడా! నిన్ను చూస్తే చాలు మురిసిపోయే నా మదిలో నిన్ను నిరతమూ ఇలలోనూ కలలోనూ కూడా తలుస్తూ(చతురంగబంధకందం ప్రసాదించవయ్యా! అంటూ), నాదిక్కుగా చూసేటప్పటికి ఈ పొడవైన తీగలాంటి(సర్వలఘు కందం కదా!) కవిత కలిగిందయ్యా!

ఈ కందంలో "నిరతము నినుగన ఘనతరమగునని" అనే అర్ధంతో సాగే తురగగతులను క్రింద చూడవచ్చు.

ఇంకా స్పష్టంగా వ్రాయచ్చనిపించింది కాని, ప్రస్తుతానికి నా సామర్థ్యత ఇంతేనేమో అనిపిస్తుంది. ఖచ్చితంగా ఈ ప్రయత్నంలో పదాల యెంపిక గురించి చాలా నేర్చుకోగలిగాను. పూజ్యులైన శ్రీ చింతా రామకృష్ణారావుగారికి యెంతో కృతజ్ఞుణ్ణి. నా దృష్టిలో ఈ ప్రయత్నం అంతగా ఫలించకపోయినా, మెప్పుతెచ్చే తృప్తి కంటే విమర్శలిచ్చే నొప్పే ఈ విద్యలో రాణించడానికి యెక్కువగా ఉపయోగపడుతుందని తలచి, ప్రచురిస్తున్నాను. స్వేచ్ఛగా మీ అభిప్రాయాలను తెలుపగలరు.

"శ్రీరామా!"యని

శా:-
"శ్రీరామా!"యని తల్చినంత మనమున్, శింజానమంజుధ్వనిన్
క్రూరాంతర్గతభూరిదుర్గుణతతిన్ క్రుంకింపగా జేయుచూ,
ఘోరాటంకవినాశతత్పరమతై, కోదండమే యండగా,
మా రాముండు మహాద్భుతమ్ముగ గనున్, మమ్మెల్ల సౌఖ్యమ్మునన్.


వృత్తాలంటే జంకు పోవాలని ఈ సాహసం చేసాను. రాముడంటే మొట్టమొదట నాకు ధర్మాన్నెన్నడూ కాపాడే ధనుర్బాణాలే గుర్తొస్తాయి. వాటితో మనల్ని కాపాడతాడనే భావం తీసుకు రావడంకోసం, ధ్వనులకంటే భావానికి ప్రాధాన్యతనిస్తూ వ్రాసాను. తప్పులు గమనిస్తే తెలుపగలరు.

సరదాగా సర్వలఘు కందం

కం:-
ఛురికనొదలి తురగగతిని
పరుగిడవలెననుచు మనము, పలువిధములుగన్
హరిచరణములకు ప్రణతులు,
కరివదనునకును వినతులు ఘనమని తెలిపెన్.

చ"తురంగ" బంధం వ్రాయాలని మనసు ఉవ్విళ్ళూరుతోంది. ఎవరి గురించి వ్రాసి నన్ను బంధముక్తుణ్ణి చేసుకోవాలో నిర్ణయించుకోలేక పోతుంటే, పైన యిద్దరి గురించి యెన్ని విధాలుగా వ్రాసినా బాగుంటుదని నా మనసు తెలుపుతోంది అన్నది నా ఉద్దేశం.

ఛురికాబంధంలో గణపతి ప్రార్ధన

కం:-
జ్ఞానవన! ఘనగుణావన!
దానవ నశ్వరకృతామృతా! కరివదనా!
నానాత్వవినాశక! వర
దా! నవసౌగంధిభూషితా! ధీ సదనా!

సింహాసన బంధం

కం:-
అంబా! బాహ్యాంతరచర!
మాం, బంభరబృందవేణి! పాహి త్రివేణీ!
అంబర మహిమా చుంబిత
అంబుజ సింహాసన జనితానందాబ్ధీ!

బొమ్మలో పసుపు రంగులో ఉన్న అక్షరాలన్నింటికీ రెండువైపులా సమాన సంఖ్యలో మిగతా అక్షరాలుంటాయి. పసుపు రంగులో ఉన్నవాటిని, చదివితే "అంబా మాంపాహి సదా". హా! చివరికి అమ్మవారికి సింహాసనం రూపించాను! వ్రాస్తున్నప్పుడు కష్టంఅనిపించినా, ఇప్పుడూ చాలా హాయిగా ఉంది.

ఛురికాబంధం

కం:-
బంధ బుధవిధ విశారద!
సుందర దరహాసితాస్య! సుగుణాంబునిధీ!
ధీ,దమ,శమ గుణశరధీ!
సుందర కవనారవింద ఛురికాకంధీ!

ఛురిక అంటే కత్తి. మరి ఆ కత్తి ఎక్కడుందో చూద్దామా?
(ఈ ప్రక్రియ చెప్పిన చింతా రామకృష్ణారావుగారికి కృతజ్ఞతలు తెలుపుతూ వ్రాసిన పద్యం. పోటీగా మాత్రం కాదు.)

గురువుగారికి ఒక సీసం

మా గురువుగారైన అశోక్ పాటల కమ్మదనాన్ని యెన్నిపద్యాలలో చెప్పినా తనివి తీరదు. యిదొక చిన్న ప్రయత్నం మాత్రమే.
సీ:-
మందార మకరంద మాధురీఝరి పారు
గంధర్వు గళసీమ గమకమందు.
ఆ సుందరాకారు అధరాల ప్రభవించు
సర్వస్వమద్వైత సారమేను.
విశ్వంభరను శంభువిఘ్నేశ్వరులతోడ
విమలస్వనాకేళి వేళగూడి,
మధుసూదనుడె హృదై, మహలక్ష్మి యాడంగ,
మునిగిదేలెడిహాయి న్ముంచియెత్తె!

ఆ:-
అతని గానమందు ఆత్మడోలికలాడు,
జతగ కూడి జతులు జవము పెంచు.
గమక పాకమౌను కమలాకరము క్రింద,
నింగి దిశన దిగెడి గంగె యగును.

ఆ:-
యెంత జెప్పుకొన్న కొంతయేనగునండి,
మంత్రమేసినట్టె మదికి దోచు.
అంతరాత్మ యెన్నడాబద్ధమాడదు,
ఉన్నమాటెమీకు విన్నవిస్తి.

అలాగే,
మత్తకోకిల:
శ్రీ గణేశునిరూపమై, తను శ్రీనివాసుని గేహమై,
రాగధార సుధాంశువై, ఘనరత్నభాను ప్రకాశమై,
యోగనిద్రసమాధిలో దిగి యూగులాడెడి యీశుడై,
స్వాగతమ్మనె శ్రీయశోకుడు సాదరమ్ముగ శారదన్.

మా ఆవిడ డాక్టరేటు!

డిఫెన్స్ అయిన మరుక్షణం శార్వాణి స్పందించిన తీరు:

కం:-
అయిపోయె డిఫెన్సు, భళా!
అయిపోదును డాక్టరేటు అతితొందరలో,
కయిగిల్లుడి కల కాదని,
పయనము పలునాళ్ళదొసగె పసిడి ఫలమ్మున్.

యుగాది

కం:-
తల్లికి, తండ్రికి, విద్యా
వల్లభులకు, వేల్పులకును, పరమేశునకున్,
ఉల్లమున విరాజిల్లెడి
యెల్లరి పూజకు యుగాది యిరవుగ వెలసెన్.

ఉగాది కవిసమ్మేళనంలో నేను పూరించిన సమస్యలు:-

చం:-
అట్నములెట్లుగట్టెదము, ఆపదలొచ్చెనె యాంధ్రదేశమున్!
కట్నము కోట్లలెక్కలుగ గట్టితిమీ తొడగొట్టు నేతకున్,
పట్నములమ్ము పొట్లముల పాలకుడే గద రావణుండహో!
రాట్నము చేతబట్టుకొని రాక్షస కృత్యము చేసినాడహో!

ఆ:-
సారు పెరిగెనిచట చారన్నమున్ తించు,
యెన్నికవక మునుపు యెగువ సభకు.
వారి పేరు కాన, వూరికంటించారు
పేరు గొప్ప కాని వూరు దిబ్బ.

కం:-
లావొక్కింతయు లేదు, ప
లావులు పది ప్లేట్లపైనె లాగించిందే!
బావురుమనకోయి పతీ!
ఆవిడ యాకలి కనుగొని ఆలస్యముగా.

కం:-
కావలె కవినని తలచుచు,
నే వలచితి కవితలన్ను నిరుడేగా! డీ
లావొక్కింతయు లేదు, స
జావుగ యిదిసాగిన యదె చాలనుకొందున్.

చమత్కారం

నాకు, మా ఆవిడకి మధ్య సంభాషణ, పద్యరూపంలో. రెడ్మండ్ నుంచి డాలస్ (రెండువేల రెండువందల మైళ్ళు) కారులో వెళ్దాం అని...

కం:-
కారెక్కి చేరుకొనెదము,
తేరగ మీయక్కయింట తినిత్రేన్చెదమోయ్.
దూరము భారమె కాదన,
సారధి నేనేగ, తగవు సందేహములున్.

కం:-
కారంటూ పోరు తగదు,
దూరాలకు రాను నేను దుర్గమగతులన్.
బేరాలాడకు, వేరుగ
యేరోప్లేనెక్కివత్తు, యేడ్వకు నాథా!

కొంటెగా కవ్విద్దామని,
కం:-
కుదురుగ బుద్ధియు నుంచదు,
కుదరదు కదుపని విషయము కువలయమందున్,
బెదురును కదిపిన పిమ్మట,
ముదితకు మరి మరకటముకు ముచ్చటలొకటౌ!

నా కవితల పోరుపడలేకపోతున్నానంటున్న మా ఆవిడ రియాక్షన్.
కం:-
కైతల రాయుని గట్టుకు
నైతిని నేనప్పడంబు, అయ్యో వినడే!
నాతని, కోతని, మూతని,
నాతల తింటాడు వీడు నానా విధముల్.

అమ్మ

ఆ:-
శ్యామసుందరముఖి సౌఖ్యాన చెలగవే,
రామశాస్త్రి యింట రాణిలాగ.
నిండు చందమామ నీవంచు నలుగురు
చెప్పనీదుయశము చిరముకాగ.

సీ:-
నవమాసములు మోసి నన్నుగాచిన తల్లి అవనిలో తారాడు ఆదిశక్తి,
ఆకలనకమున్నె యన్నంబుదినిపించు అమృతాంబునిధియామె అన్నపూర్ణ,
అమరమై నిలిచెడి అక్షరమ్ములు మప్పి సద్బుద్ధులొసగిన శారదాంబ,
తనబిడ్డ సుఖముకై దైవాల ప్రార్ధించు విమలహృదయెనాకు విజయలక్ష్మి.

ఆ:-
పలుకుతేనెలమ్మ పద్యాభిషేకంబు
జరుపగోరె మనసు సాదరముగ,
కరుణ చిలుకు తల్లి కైమోడ్పులివ్వియె
అందుకొనుమ మాదు వందనాలు.

ఆ:-
పచ్చపూలుదెచ్చి పారిహార్యముగట్టి
యిచ్చుకొనగనేను యింటలేను,
అచ్చతెనుగుతోట యచ్చరాలనుగుచ్చి
దెచ్చిమాలగజేసి నీకు వేస్తి.

(సందీప్ సహాయానికి కృతజ్ఞుతలతో...)

వసంతం

కం:-
అవనికిచనెయామని, తన
నవజీవన వాహినులతొ నలుదిశలడరన్,
కువకువ చైత్రపు వాకిట
రవికిరణమ్ములవినూత్న రవములకూర్చన్.

కం:-
సెలయేటి వోలపాటలు
వలపల చిలికించ తాను వలపులతోటిన్,
కిలకిల నవ్వుల నన దా
పల మోమంత విరిసి మురిపమ్మునదడసెన్.

(నన = మొగ్గ, వలపల = కుడిపక్క, దాపల = ఎడంపక్క)

అంతర్మథనం

కం:-
నాకలవికాని పనులను
యే కలగనుచునొ,యెరుగక నెంచితి దేవా!
నీ కనుల చలువ గాంచని
నాకలమేగతిగ సాగు? నాగాననుడా!

కం:-
నేడొక పర్వదినంబని
వేడుక జరిపించమనుచు వేడెడి మనమున్,
ఏడకు గొనిపోయెద? కద
లాడగ వడగాడ్పుసెగలు రగులుచునుండన్!

శా:-
లోలోనే మథనం బడేవ మిగులన్, లోటవ్వ సంతోషముల్?
కూల్దోయాలి గదా సదా అనయముల్, కూడించి ధైర్యాదులన్,
ఆలోచించు అధైర్య పీడవిడినన్, ఆకాశమే హద్దుగా
నీలోనే వికసించు నూత్నసుమముల్, నీరాజనం బట్టుచూ.

కం:-
మదియది మారము జేసిన,
కదిలింపక వాయినపుడు కాయుటెమేలోయ్!
ముదముగ గారము జేస్తివి,
కదనములౌ క్షణములోన కాదని సూరీ!
(కొత్తపాళీగారికి ముందు వ్రాసిన పద్యంలో తప్పులు చూపించినందుకు కృతజ్ఞతలతో...)

మధ్యాక్కఱ:-
యతినాకుచెల్లకున్నది మహేశ! నీహారముగ్రప్పె
మతికి నీదయలేకే. యేమిజెప్పిన భారమునీదె!
నా తెలివికియందని పని నినుగాదనమ్మిబూనితి? వె
లితి లేకుండుగజూడు స్వామి! నినుజేర లింగ! దారిమ్ము.

మధ్యాక్కఱ:-
యేలోపములజూసి నన్ను కృపజూసియేలగరావొ
దెలియుటలేదు మహేశ! బ్రోవనని పలుకకయ్య.
నాలోని గాఢాంధకారమును మాపి, నానాటికీ క
నుల నీవె వెల్గయ్యె వరమునిమ్ము, అనుపమ ప్రకాశ!

కం:-
పుట్టిన రోజున గారుర
దిట్టలు యే గొప్పవారు, దీనులగానే
మెట్టుల నెక్కుచు బోవగ
కొట్టును లోకము సలాము కోరుచు సూరీ!
(అబ్బాయ్ అందించిన స్ఫూర్తి)

అవనిజ

ఈ ముద్దులొలికే పాప మా మరదలి కూతురు, అవనిజాతన్మయి.

కం:-
చేతులు చెవులకు జాపుతు
మూతొంకరజేసి ముద్దుమురిపాలొలికే
చేతలతో తన్మయి తన
తాతయ్యకు ఊసుదెల్పి తాంబుడుగడిగెన్.

(తాంబుడుగు ఆట ఆడించమని అడిగే విధానం)

సీ:-
చింతవీడవె పిల్ల, చీకాకులెందుకే? చిన్నారి కన్నులకు చినుకు తగదె!
నీలాల కన్నులకు జోలాలి పాటలతొ నిదురుదెచ్చేయమ్మ నెదురె గలదె.
పొద్దుగూకేదాక ముద్దుమురిపాలివ్వ యిద్దరమ్మలులేరె యింటనీకు?
పొద్దుపొడిచేదాక సద్దుచేయకనీవు కునుకులమ్మనుచేరి కుదుట పడవె.

(పడుకొనే ముందు ఏడుస్తూ ఉంటే రాసిన పద్యం. ఇద్దరమ్మలు అంటే వాళ్ళమ ఆఫీసుకి వెళ్తే, తన పిన్నమ్మ అంటే మా ఆవిడ, తన అమ్మమ్మ.)

ఆ:-
పాలబుగ్గలొలుకు పసిడి నవ్వులజల్లు,
పండువెన్నెలండి పసిముఖమ్ము.
తన్మయత్వమడిగి తనపేర జేరింది,
అవనిజన్న మాకు అమితప్రీతి.

మా బంగారానికి నడకొస్తోందిట, ఇలాగ:
కం:-
బుడిబుడి అడుగులు పడునట
తడబడుతూ తల్లివైపు, తకధిములౌతూ.
ఒడిజేరుకొనుటకొరకవి,
బుడతవి, బుజ్జమ్మకాళ్ళు, భూచక్రములై!

కృతజ్ఞతలు

కం:-
అగణిత బుద్ధులనిస్తివి
సుగుణమ్ములె మమ్ముగావు సూత్రములనుచున్,
ద్విగుణీకృతముగ భగణులు
సగతులు తొడిగేను నాదు జన్మన తల్లీ!

కం:-
సందీపుని చెలిమి వలన
సందేహములెన్నొదీరి ఛందోరీతిన్,
ఇందీవరమల్లె విరియు
కందములల్లుటకుదిరెను క్రమముగ నాకున్.

కం:-
మధ్యాక్కఱఛందస్సున
పద్యమ్ముల వేయినిలిపి పదిశతకములన్,
విద్యావిశ్వాధిపులుగ
నాదిక్కైనారు సత్యనారాయణులున్.

సీ:-
నాదురచనలందు నారాయణునిగొల్చి, వేయిపడగల సన్నాయినూది,
సాక్షాత్తు శ్రీలక్ష్మి సాయాన పాదాలు శ్రేయాన మెలగంగ సేవజేసి,
క్షీరసాగరశోభె సారమై జనియించు పద్యపద్మములకు పతిగజేసి,
విశ్వనాథుల కేకలవ్యశిష్యుండైతి, శారదాంబ ఒడికి చేరువైతి.

ఆ:-
గురువులేనిలోటు చెరపినారుగ నాకు,
సిరులనందజేసి విరివిగానె.
అంకితమ్ముజేతు యక్కరమ్ములునాల్గు,
స్వీకరింపుమయ్య విశ్వనాథ!

కం:-
గౌరీశముపంతులుగా
రీరవికవనానికయ్యె ఈశ్వరకృపచే,
శారద వీధుల శోభగ
తేరున ఊరేగువిభుగ, తేజోమయుగా!

సీ:-
ప్రాసయతుల తీరె పారాణులుగ తీరు భాషయొక్కటి చాలు భాగ్యమునకు;
యింపైన భావాల సంపగి మాలవ్వు పాద సౌఖ్యమె చాలు పద్యమునకు;
కమనీయ గమకాల కాసారములె చాలు రాయంచలుగ సాగ రాగములకు;
పరమాత్మ పాదాల దరి చేరగోరేటి భావమొక్కటె చాలు జీవమునకు.

తే:-
అట్టి సంగీతమే నరయ నమృతంబు,
నట్టి సాహిత్యమౌ మద్హృదార్చితంబు.
స్వస్తి!సాధింపనీ జన్మ సార్ధకంబు,
యమరు నమరత్వమారమా నమనమందు.

ఆ:-(తెలుగు తల్లి సొగసు)
తేటగీతిలోన తేనెలొలుకుతాను
ఆటవెలదితనలొ ఆటలాడు
సీసపద్యమె తన చీనాంబరముకాగ
కందమవ్వుహరిది చందనమ్ము
ఆ:-
వృత్తరీతులేమి కొత్తగాదుతనకు
చిత్తుజేయువాట్ని చిటికలోనె
యెంతమత్తునింపొ యీదేవతామూర్తి
సేదదీరజేయు సేవకునకు.
ఆ:-
తృప్తికలుగకుంటె దృక్కునిల్పినమీరు
అక్కరౌనుమధ్య, అక్కఱాద్లు.
తన్విదీర్చతనలొ తరియించు రతనాలు
అన్నియిన్నిగాదు అరయునంతె.