సరదాగా కొన్ని పద్యాలు - మా బంగారం

ఈ వారం-వచ్చే వారం, పని-ప్రయాణాలవల్ల గట్టి ప్రయత్నాలు కుదరకపోవచ్చనిపించి, సరదాగా, సరళంగా ఉండే కొన్ని పద్యాలు వ్రాయదల్చుకున్నాను.

కం:-
అవనిజకు ఆరుపళ్ళను
వివరము సవరింపబడెను, విందురు వార్తన్:
నవనవలాడుచు ముందుకు
యెవరడ్డమునాకనంచు యేడవదొచ్చెన్.

మా బంగారానికి ఇప్పుడు ఏడు పళ్ళు, యేడాది వయసు.

ఆ:-
తిప్పుకుంటునడచు, తిరమెన్నడెరుగదు,
తప్పటడుగులేయు గొప్పగాను!
చెప్పనలవికాదు చిన్నారిపొన్నారి
చేతలన్ను, చిత్ర రీతులన్ను.

ఆ:-
భాషనేర్చెనండి బంగారమీమధ్య,
నిముషనిముషమునకు నేదొజెప్పు.
అర్ధమవ్వకున్న ఆగ్రహించదులెండి,
మరల మరల జెప్పు నెరవుగాను.

రాను పోను వెయ్యిమైళ్ళకు పైగా ప్రయాణం చేసి, మా బుజ్జికన్నని చూసి, ఆశీర్వదించి యిప్పుడే వెనకొచ్చాం. మాకు తను పంచియిచ్చిన ఆనందానికి కనీసం యింకా ఒక డజను పద్యాలైనా బాకీ ఉన్నాను. త్వరలోనే వ్రాస్తాను. పైనున్న పద్యాలు వాళ్ళమ్మ చెప్పినవి నా మాటల్లో చెప్పాను. క్రిందివి మేము మా అవనిజను చూసి వచ్చిన తర్వాత వ్రాసినవి.


ఆ:-
నిదురలేవగానె వెదకులాడును, తల్లి
జాడగనినయంతె జాతరగును.
అవనియందమంత అవనిజ ముఖమౌను,
ఆక్షణమ్ము మాకు అమరమగును.

ఆ:-
అమ్మచంకనెక్కి యబ్బురమ్ముగొలుపు
అరుణకాంతితేజ మవనిజండి!
కలికి సిరుల మూట! కమలాసనునిచేత
రంగరింపబడిన రంగవల్లి!


ఆ:-
పక్కనున్నపిన్ని ప్రక్కజూచిన చిన్ని,
ఒక్కనవ్వు రువ్వి ఒడికి యెగసె.
పిన్ని,బిడ్డ నొకరి ప్రేమలో నొకరైరి,
మురిపములబడి తలమునకలైరి.

(బంగారం)కం:-
పిన్నీ! పరమానందము,
నిన్ను గనిన నాకగు గద! నీకూ నగుగా!
యెన్నో జన్మల బంధము
లెన్నగ నీసాటివారు యెవ్వరు నాకున్?

(పిన్ని)కం:-
కన్నా! నా కంటి వెలుగ!
యెన్నగ నాకెవ్వరగునె, యెదలోతులలో
మిన్నగ నీకన్న? గలవె
చిన్నారిని మించు సిరులు సృష్టిన వెదుకన్?

(ఇంతలో నన్ను చూసిన బంగారం)కం:-
బాబాయ్! వచ్చేసావా!
యీ బుజ్జిది నిన్ను చూసి యెన్నాళ్ళయెనో!
నా బెంగ తీర భుజముల
నీ బంగారాన్ని యెత్త, నిను మురిపింతున్!


అంటూ రెండు చేతులూ చాపి నావైపు పరుగులందుకుంది.